Mezuniyete Ağıt
Odeon’da açıldı seyir defteri kaptanın
Yola çıkarken demiştim ki beş yıl ne kadar da uzun
Âh şimdi bin bir hicranla oluyorum mezun
–
Bu yolculuk hiç bitmez derken
Starbucks’ta White Chocolate Mocha’mı içerken
Ufukta mezuniyet gözüktü kaptan
Anladım ayrılık vakti geldi yavaştan
–
Kaptan biraz yavaşla
Henüz bir yerden kabul alamadım daha
On yedi yıllık öğrencilik kariyerimi
Kıdem tazminatı almadan bitiremem asla
–
Ben ki hiç bitmeyecek bir şarkı gibi
Hani asla sona ermeyecek tatlı bir rüya gibi
Yaşadım üniversite hayatımı
“Ne olacağım?” sorusunu erteleme hakkımı
Son günüme kadar kullandım.
–
Odeon’da kapanacak seyir defteri kaptanın
Ve dekan çıkacak sahneye
Masanın üstünde imzalanmış binlerce ölüm fermanını
Tek tek tutuşturacak bütün ellere
–
Oh captain, my captain atın beni denizlere
Celladıma gülümserken çekilmesin fotoğrafım
Griye kapanık soğuk şehirdeki sevdiğime söyleyin
Üşüyorsa şayet düşünmeden mezuniyetimi yakarım
–
Son dileğimse mezuniyetimle bir yansın tüm diplomalar
Aklına başına devşirsin bütün cümle âlem
Zira sadece tek bir kağıt uğruna heba edilmişse en güzel yıllar
Söylesene kaptan ha mezun olmuşsun ha olmamışsın neye yarar
