Buz Ağacı
Attığım her adımda bir mucize bekleyerek yürüyorum. Sanki bir sonraki adımımda olağanüstü bir şey…
Az ye az uyu az iç/ Ten mezbelesinden geç/ Dil gülşenine gel göç
Mevlâ görelim n’eyler/ N’eylerse güzel…
“Kardeşler! ” deseydim “Kardeşlerim! ”/ Bakın yaklaşıyor yaklaşmakta olan/ Bakın yaklaşıyor yaklaşmakta olan/ “Bakın…
Yorgunum. Bir yazıya böyle başlanamazdı; bir hayata da bir hayale de… Yorgunluğumun içinde büyük…
… sonra ayrılıklar düşüne dalıyoruz/ bize ait olan ne kadar uzakta
…
Hayat/ dört şeyle kaimdir derdi babam/ su ve ateş ve toprak./ Ve rüzgâr
İsmet Özel
Kuyulara…
Kalbinden aşina ol; dıştan yabancı görün Böyle güzel yürüyüş cihanda nadir bulunur.
