365 Kelime
Ne kadar çok kalbim kırıldı bu şehirde, ne kadar çok yürüdüm aylak aylak bu caddelerde ellerim cebimde. Yaralarıma uzanan dikenli ellerin üstünde mührüm vardı. Çöllere ektiğim gül tohumlarının kaktüs…
Ne kadar çok kalbim kırıldı bu şehirde, ne kadar çok yürüdüm aylak aylak bu caddelerde ellerim cebimde. Yaralarıma uzanan dikenli ellerin üstünde mührüm vardı. Çöllere ektiğim gül tohumlarının kaktüs…
Bazı geceler uykuya savaş açarsınız, uyumak istemezsiniz. Belki yatağa gidecek kadar iradeniz kalmamıştır, belki gecenin sessizliği ve dinginliği daha iyi düşünmenizi sağlıyordur. Peki, gecenin bu vakti ne düşündürür insanı?…
Az ye az uyu az iç/ Ten mezbelesinden geç/ Dil gülşenine gel göç
Mevlâ görelim n’eyler/ N’eylerse güzel eyler
Erzurumlu İbrahim Hakkı
O neşeli, konuşkan, uykucu ve iştahlı çocuk gitmiş; yerine sessiz, uykusuz gözlerle etrafta…
“Kardeşler! ” deseydim “Kardeşlerim! ”/ Bakın yaklaşıyor yaklaşmakta olan/ Bakın yaklaşıyor yaklaşmakta olan/ “Bakın yaklaşıyor…”
İsmet Özel
İnsan en çok kendisine yabancılaşıyor. Kendisinde gurbette olan insan bunu fark etmesiyle dış dünyadan…
Yorgunum. Bir yazıya böyle başlanamazdı; bir hayata da bir hayale de… Yorgunluğumun içinde büyük bir kasvet var, bedenim ayrı, ruhum ayrı yorgun. Sebepli sebepsiz yorgunluklarım var. Bunlardan bahsedebilir miyim…