365 Kelime
Ne kadar çok kalbim kırıldı bu şehirde, ne kadar çok yürüdüm aylak aylak bu caddelerde ellerim cebimde. Yaralarıma uzanan dikenli ellerin üstünde mührüm vardı. Çöllere ektiğim gül tohumlarının kaktüs…
Ne kadar çok kalbim kırıldı bu şehirde, ne kadar çok yürüdüm aylak aylak bu caddelerde ellerim cebimde. Yaralarıma uzanan dikenli ellerin üstünde mührüm vardı. Çöllere ektiğim gül tohumlarının kaktüs…
Eda yanıma kadar geliyor. Yüzüne dikkatlice bakınca bu simayı daha önce gördüğümü anımsıyorum ama bir dakika o zaman saçları siyah ve kısa, gözleri ise kahverengi idi. Şerif Lokum olarak…
Bazı geceler uykuya savaş açarsınız, uyumak istemezsiniz. Belki yatağa gidecek kadar iradeniz kalmamıştır, belki gecenin sessizliği ve dinginliği daha iyi düşünmenizi sağlıyordur. Peki, gecenin bu vakti ne düşündürür insanı?…
Abim elinde adamın geçmişine dair dosyasını okurken, ben mekanı incelemeye başlıyorum. Adamı otopsi için asılı yerden aldıklarında fark ediyorum. Odanın bir kısmı olabildiğince dağınık iken diğer bir kısmı ise…
Şehre karanlık indi. Ayaz tüm keskinliği ile sokaklarda cirit atmakta. Sevgilisinin elini tutarak gözlerinin içine bakan çocuk: “Ben seni İstanbul’un boğazında değil; Ankara’nın ayazında sevdim.” derken kızın gözleri ışıl…